Incipit
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ. Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine,
passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos. Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam,
Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, vitam ætérnam. Amen.
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
|
Początek
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna; Pan z Tobą: błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Wierzę w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi. I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana naszego: który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny, umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł, i pogrzebion: zstąpił do piekieł: trzeciego dnia zmartwychwstał; wstąpił na niebiosa; siedzi po prawicy Boga Ojca wszechmogącego: stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen.
℣. Panie, +︎ otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Invitatorium {Antiphona ex Commune aut Festo}
Ant. Allelúja, Christum Dóminum ascendéntem in cælum, * Veníte adorémus, allelúja.
Ant. Allelúja, Christum Dóminum ascendéntem in cælum, * Veníte adorémus, allelúja.
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
Ant. Allelúja, Christum Dóminum ascendéntem in cælum, * Veníte adorémus, allelúja.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte adorémus, allelúja.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
Ant. Allelúja, Christum Dóminum ascendéntem in cælum, * Veníte adorémus, allelúja.
Hódie, si vocem ejus audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte adorémus, allelúja.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Allelúja, Christum Dóminum ascendéntem in cælum, * Veníte adorémus, allelúja.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte adorémus, allelúja.
Ant. Allelúja, Christum Dóminum ascendéntem in cælum, * Veníte adorémus, allelúja.
|
Wezwanie {Antyfona z części wspólnych lub własne}
Ant. Alleluja, Chrystusa Pana wstępującego do nieba, * Pójdźmy uwielbiać, alleluja.
Ant. Alleluja, Chrystusa Pana wstępującego do nieba, * Pójdźmy uwielbiać, alleluja.
Pójdźcie, radujmy się Panu, śpiewajmy Bogu, zbawicielowi naszemu: uprzedźmy oblicze jego z wyznawaniem, a psalmami śpiewajmy mu.
Ant. Alleluja, Chrystusa Pana wstępującego do nieba, * Pójdźmy uwielbiać, alleluja.
Albowiem Bóg wielki Pan, i król wielki nade wszymi bogi, bo nie odrzuci Pan swego ludu, bo w ręce jego są wszystkie kraje ziemie, i gór wysokości, na które baczy.
Ant. Pójdźmy uwielbiać, alleluja.
Bo jego jest morze, a on je uczynił, a suchą utworzyły ręce jego (przyklęknąć) pójdźcie, pokłońmy się, i upadajmy przed Bogiem: płaczmy przed Panem, który nas stworzył, albowiem on jest Panem, Bogiem naszym; a my ludem pastwiska jego, i owcami ręki jego.
Ant. Alleluja, Chrystusa Pana wstępującego do nieba, * Pójdźmy uwielbiać, alleluja.
Dziś, jeźli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcież serc waszych, jako w draźnieniu wedle dnia kuszenia na puszczy: kędy mię kusili ojcowie wasi, doświadczali mię i ujrzeli uczynki moje.
Ant. Pójdźmy uwielbiać, alleluja.
Czterdzieści lat gniewałem się na ten naród, i rzekłem; Zawsze ci błądzą sercem, a ci nie poznali dróg moich, jakom przysiągł w gniewie moim; Jeźli wnidą do pokoju mego.
Ant. Alleluja, Chrystusa Pana wstępującego do nieba, * Pójdźmy uwielbiać, alleluja.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Pójdźmy uwielbiać, alleluja.
Ant. Alleluja, Chrystusa Pana wstępującego do nieba, * Pójdźmy uwielbiać, alleluja.
|
Hymnus {ex Commune aut Festo}
Ætérne Rex altíssime,
Redémptor et fidélium,
Quo mors solúta déperit,
Datur triúmphum grátiæ.
Scandens tribúnal déxteræ
Patris, potéstas ómnium
Colláta Jesu cǽlitus,
Quæ non erat humánitus:
Ut trina rerum máchina,
Cæléstium, terréstrium,
Et inferórum cóndita,
Flectat genu jam súbdita.
Tremunt vidéntes Angeli
Versam vicem mortálium:
Culpat caro, purgat caro,
Regnat Deus Dei caro.
Tu esto nostrum gáudium,
Manens olýmpo prǽditum:
Mundi regis qui fábricam,
Mundána vincens gáudia.
Hinc te precántes quǽsumus,
Ignósce culpis ómnibus,
Et corda sursum súbleva
Ad te supérna grátia.
Ut, cum repénte cœ́peris
Clarére nube júdicis,
Pœnas repéllas débitas,
Reddas corónas pérditas.
Glória tibi Dómine,
Qui scandis super sídera,
Cum Patre, et Sancto Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
|
Hymn {z części wspólnych lub własne}
Odwieczny Królu najwyższy
I Odkupicielu wiernych,
Któremu śmierć zgładzona
Przyniosła triumf najwyższej chwały:
Wstępujesz nad biegi gwiazd,
Dokąd Cię wołała władza
Nad wszystkiemi rzeczami,
Nadana z nieba, nie od ludzi.
Aby trojaki stworzony
Porządek rzeczy niebieskich,
Ziemskich i podziemnych,
Zginał kolano już poddany.
Aniołowie, widząc zmieniony
Los śmiertelników:
Grzeszy ciało, oczyszcza ciało,
Króluje jako Bóg ciało Boże.
Bądź sam radością naszą,
Pozostając nagrodą w niebie,
Który kierujesz budową świata,
Przewyższający radości ziemskie.
Dlatego modląc się, prosimy Cię,
Wybacz nam winy wszystkie
I serca wznieś w górę ku Sobie
Łaską niebieską.
Abyś, gdy nagle jaśnieć zaczniesz
Na obłoku sędziego,
Oddalił kary zasłużone,
A oddał nam wieńce utracone.
Chwała twa Panie niech słynie,
Któryś wstąpił w niebo ninie,
Bądź pochwalon z Ojcem wiecznie
I z Duchem Świętym społecznie.
Amen.
|
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ et Psalmi ex Commune aut Festo}
Nocturn I.
Ant. Eleváta est.
Psalmus 8 [1]
8:2 Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!
8:2 Quóniam eleváta est magnificéntia tua, * super cælos.
8:3 Ex ore infántium et lacténtium perfecísti laudem propter inimícos tuos, * ut déstruas inimícum et ultórem.
8:4 Quóniam vidébo cælos tuos, ópera digitórum tuórum: * lunam et stellas, quæ tu fundásti.
8:5 Quid est homo quod memor es ejus? * aut fílius hóminis, quóniam vísitas eum?
8:6 Minuísti eum paulo minus ab Ángelis, glória et honóre coronásti eum: * et constituísti eum super ópera mánuum tuárum.
8:8 Ómnia subjecísti sub pédibus ejus, * oves et boves univérsas: ínsuper et pécora campi.
8:9 Vólucres cæli, et pisces maris, * qui perámbulant sémitas maris.
8:10 Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Eleváta est magnificéntia tua super cælos, Deus, allelúja.
|
Psalmy z lekcjami {Antyfony i psalmy z części wspólnych lub własne}
Nokturn I.
Ant. Wyniosła się.
Psalm 8 [1]
8:2 Panie, Panie nasz, * jakóż dziwne jest imię twoje po wszystkiéj ziemi!
8:2 Albowiem wyniosła się wielmożność twoja, * nad niebiosa.
8:3 Z ust niemówiątek i ssących uczyniłeś doskonałą chwałę dla nieprzyjaciół twoich, * abyś zepsował nieprzyjaciela i mściciela.
8:4 Albowiem oglądam niebiosa twoje, dzieła palców twoich: * księżyc i gwiazdy, któreś ty fundował.
8:5 Cóż jest człowiek, iże nań pamiętasz? * albo syn człowieczy, iże go nawiedzasz?
8:6 Uczyniłeś go mało co mniejszym od Aniołów, chwałą i czcią ukoronowałeś go: * i postanowiłeś go nad dziełami rąk twoich.
8:8 Podałeś wszystko pod nogi jego, * owce i woły wszystkie: nad to i zwierzęta polne.
8:9 Ptastwo niebieskie, i ryby morskie, * które się przechodzą po ścieżkach morskich.
8:10 Panie, Panie nasz, * jakoż dziwne jest imię twoje po wszystkiéj ziemi!
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Wyniosła się wielmożność twoja, nad niebiosa Boże, alleluja.
|
Ant. Dóminus in templo.
Psalmus 10 [2]
10:2 In Dómino confído: quómodo dícitis ánimæ meæ: * Tránsmigra in montem sicut passer?
10:3 Quóniam ecce peccatóres intendérunt arcum, paravérunt sagíttas suas in pháretra, * ut sagíttent in obscúro rectos corde.
10:4 Quóniam quæ perfecísti, destruxérunt: * justus autem quid fecit?
10:5 Dóminus in templo sancto suo, * Dóminus in cælo sedes ejus.
10:5 Óculi ejus in páuperem respíciunt: * pálpebræ ejus intérrogant fílios hóminum.
10:6 Dóminus intérrogat justum et ímpium: * qui autem díligit iniquitátem, odit ánimam suam.
10:7 Pluet super peccatóres láqueos: * ignis, et sulphur, et spíritus procellárum pars cálicis eórum.
10:8 Quóniam justus Dóminus, et justítias diléxit: * æquitátem vidit vultus ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dóminus in templo sancto suo, Dóminus in cælo, allelúja.
|
Ant. Pan w kościele.
Psalm 10 [2]
10:2 W Panu ja ufam: jakóż mówicie duszy mojéj: * Uciekaj na górę jako wróbel?
10:3 Bo oto grzesznicy naciągnęli łuk, nagotowali strzały swe w sajdaku, * aby postrzelali w ciemności prawych sercem.
10:4 Albowiem, coś był sprawił, skazili: * sprawiedliwy lepak co uczynił?
10:5 Pan w kościele swym świętym, * Pan, w niebie stolica jego.
10:5 Oczy jego na ubogiego patrzą: * powieki jego pytają synów ludzkich.
10:6 Pan pyta sprawiedliwego i niezbożnego: * lecz kto miłuje nieprawość, ma w nienawiści duszę swoję.
10:7 Wyleje jako deszcz na grzeszniki sidła: * ogień i siarka i wiatr nawałności, część kubka ich.
10:8 Albowiem sprawiedliwy Pan, i sprawiedliwość miłuje: * prawość widziało oblicze jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Pan w kościele swym świętym, Pan na niebie, alleluja.
|
Ant. A summo cælo.
Psalmus 18 [3]
18:2 Cæli enárrant glóriam Dei: * et ópera mánuum ejus annúntiat firmaméntum.
18:3 Dies diéi erúctat verbum, * et nox nocti índicat sciéntiam.
18:4 Non sunt loquélæ, neque sermónes, * quorum non audiántur voces eórum.
18:5 In omnem terram exívit sonus eórum: * et in fines orbis terræ verba eórum.
18:6 In sole pósuit tabernáculum suum: * et ipse tamquam sponsus procédens de thálamo suo:
18:6 Exsultávit ut gigas ad curréndam viam, * a summo cælo egréssio ejus:
18:7 Et occúrsus ejus usque ad summum ejus: * nec est qui se abscóndat a calóre ejus.
18:8 Lex Dómini immaculáta, convértens ánimas: * testimónium Dómini fidéle, sapiéntiam præstans párvulis.
18:9 Justítiæ Dómini rectæ, lætificántes corda: * præcéptum Dómini lúcidum, illúminans óculos.
18:10 Timor Dómini sanctus, pérmanens in sǽculum sǽculi: * judícia Dómini vera, justificáta in semetípsa.
18:11 Desiderabília super aurum et lápidem pretiósum multum: * et dulcióra super mel et favum.
18:12 Étenim servus tuus custódit ea, * in custodiéndis illis retribútio multa.
18:13 Delícta quis intéllegit? ab occúltis meis munda me: * et ab aliénis parce servo tuo.
18:14 Si mei non fúerint domináti, tunc immaculátus ero: * et emundábor a delícto máximo.
18:15 Et erunt ut compláceant elóquia oris mei: * et meditátio cordis mei in conspéctu tuo semper.
18:15 Dómine, adjútor meus, * et redémptor meus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. A summo cælo egréssio ejus, et occúrsus ejus usque ad summum ejus, allelúja.
|
Ant. Od kraju nieba.
Psalm 18 [3]
18:2 Niebiosa rozpowiadają chwałę Bożą: * a dzieła rąk jego oznajmuje utwierdzenie.
18:3 Dzień dniowi opowiada słowo, * a noc nocy okazuje znajomość.
18:4 Niemasz języków, ani mów, * któreby nie słyszały głosów ich.
18:5 Na wszystkę ziemię wyszedł głos ich: * i na kończyny okręgu ziemie słowa ich.
18:6 W słońcu postawił przybytek swój: * a ono jako oblubieniec wychodzący z łożnice swojéj.
18:6 Rozweseliło się jako olbrzym na bieżenie w drogę, * od kraju nieba wyjście jego.
18:7 A nawrót jego aż na kraj jego: * a nie masz, ktoby się mógł zakryć od gorącości jego.
18:8 Zakon Pański niepokalany, nawracający dusze: * świadectwo Pańskie wierne, dające mądrość malutkim.
18:9 Sprawiedliwości Pańskie prawe, uweselające serce: * przykazanie Pańskie jasne, oświecające oczy.
18:10 Bojaźń Pańska święta, trwająca na wieki wieków: * sądy Pańskie prawdziwe, usprawiedliwione same w sobie.
18:11 Pożądliwsze nad złoto i nad mnogie kamienie drogie: * i słodsze nad miód i plastr miodowy.
18:12 Albowiem sługa twój strzeże ich, * w przestrzeganiu ich odpłata wielka.
18:13 Występki któż rozumie? od skrytych moich oczyść mię: * i od cudzych sfolguj słudze twemu.
18:14 Jeźli nademną panować nie będą, tedy niepokalanym będę: * i będę oczyszczon od grzechu największego.
18:15 I będą się podobać wymowy ust moich: * i rozmyślanie serca mego przed oblicznością twoją zawsze.
18:15 Panie, wspomożycielu mój, * odkupicielu mój.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Od kraju nieba wyjście jego, a nawrót jego aż na kraj jego, alleluja.
|
℣. Deus regeneravit nos in spem vivam, allelúja.
℟. Per resurrectiónem Jesu Christi ex mórtuis, allelúja.
|
℣. God hath begotten us again unto a lively hope, alleluia.
℟. By the resurrection of Jesus Christ from the dead, alleluia.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Jesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Wysłuchaj, Panie Jezu Chryste, modlitw sług swoich, i zmiłuj się nad nami: Który z Ojcem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.
Lectio 1
De Epístola prima beáti Joánnis Apóstoli
1 Joannes 4:1-6
1 Caríssimi, nolíte omni spirítui crédere, sed probáte spíritus si ex Deo sint: quóniam multi pseudoprophétæ exiérunt in mundum.
2 In hoc cognóscitur Spíritus Dei: omnis spíritus qui confitétur Jesum Christum in carne venísse, ex Deo est:
3 Et omnis spíritus qui solvit Jesum, ex Deo non est, et hic est Antichrístus, de quo audístis quóniam venit, et nunc jam in mundo est.
4 Vos ex Deo estis filíoli, et vicístis eum, quóniam major est qui in vobis est, quam qui in mundo.
5 Ipsi de mundo sunt: ídeo de mundo loquúntur, et mundus eos audit.
6 Nos ex Deo sumus. Qui novit Deum, audit nos; qui non est ex Deo, non audit nos: in hoc cognóscimus Spíritum veritátis, et spíritum erróris.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Post passiónem suam per dies quadragínta appárens eis, et loquens de regno Dei, allelúja:
* Et, vidéntibus illis, elevátus est, allelúja: et nubes suscépit eum ab óculis eórum, allelúja.
℣. Et convéscens, præcépit eis, ab Jerosólymis ne discéderent, sed exspectárent promissiónem Patris.
℟. Et, vidéntibus illis, elevátus est, allelúja: et nubes suscépit eum ab óculis eórum, allelúja.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Błogosławieństwem nieustannym niech nas błogosławi Ojciec przedwieczny. Amen.
Lekcja 1
Z Pierwszego Listu św. Jana Apostoła
1 J 4:1-6
1 Najmilejsi, nie każdemu duchowi wierzcie; ale doświadczajcie duchów, jeźli z Boga są; bo wiele fałszywych proroków wyszło na świat.
2 Po tem znać Ducha Bożego. Każdy duch, który wyznawa, iż Jezus Chrystus przyszedł w ciele, z Boga jest.
3 A każdy duch, który rozwięzuje Jezusa, z Boga nie jest: a ten jest Antychryst, o którymeście słyszeli, iż idzie, i teraz już jest na świecie.
4 Wy z Boga jesteście, synaczkowie, i zwyciężyliście go, gdyż większy jest ten, co w was jest, niż co na świecie.
5 Oni są z świata: dlatego z świata mówią, a świat ich słucha.
6 My z Boga jesteśmy. Kto zna Boga, słucha nas. Kto nie jest z Boga, nie słucha nas: ztąd znamy ducha prawdy, i ducha błędu.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Po swéj męce, przez czterdzieści dni się im ukazując, i mówiąc o królestwie Bożem, alleluja.
* I widzieli, jak podniesion jest, alleluja: a obłok wziął go od oczu ich, alleluja.
℣. A z nimi jedząc rozkazał im, aby nie odchodzili z Jeruzalem; ale czekali obietnice Ojcowskiéj.
℟. I widzieli, jak podniesion jest, alleluja: a obłok wziął go od oczu ich, alleluja.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adjuváre dignétur. Amen.
Lectio 2
1 Joannes 4:7-14
7 Caríssimi, diligámus nos ínvicem: quia cáritas ex Deo est. Et omnis qui díligit, ex Deo natus est, et cognóscit Deum.
8 Qui non díligit, non novit Deum: quóniam Deus cáritas est.
9 In hoc appáruit cáritas Dei in nobis, quóniam Fílium suum unigénitum misit Deus in mundum, ut vivámus per eum.
10 In hoc est cáritas: non quasi nos dilexérimus Deum, sed quóniam ipse prior diléxit nos, et misit Fílium suum propitiatiónem pro peccátis nostris.
11 Caríssimi, si sic Deus diléxit nos: et nos debémus altérutrum dilígere.
12 Deum nemo vidit umquam. Si diligámus ínvicem, Deus in nobis manet, et cáritas ejus in nobis perfécta est.
13 In hoc cognóscimus quóniam in eo manémus, et ipse in nobis: quóniam de Spíritu suo dedit nobis.
14 Et nos vídimus, et testificámur quóniam Pater misit Fílium suum Salvatórem mundi.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Omnis pulchritúdo Dómini exaltáta est super sídera:
* Spécies ejus in núbibus cæli, et nomen ejus in ætérnum pérmanet, allelúja.
℣. A summo cælo egréssio ejus, et occúrsus ejus usque ad summum ejus.
℟. Spécies ejus in núbibus cæli, et nomen ejus in ætérnum pérmanet, allelúja.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Jednorodzony Syn Boży niech raczy nas błogosławić i wspierać. Amen.
Lekcja 2
1 J 4:7-14
7 Najmilejsi, miłujmy się zobopólnie; bo miłość jest z Boga: i każdy, co miłuje, z Boga jest urodzony i zna Boga.
8 Kto nie miłuje, nie zna Boga; albowiem Bóg jest miłość.
9 W tem się okazała miłość Boża w nas, iż Syna swego jednorodzonego posłał Bóg na świat, abyśmy żyli przezeń.
10 W tem jest miłość: nie jakobyśmy my umiłowali Boga, ale iż on pierwszy umiłował nas i posłał Syna swego ubłaganiem za grzechy nasze.
11 Najmilejsi, jeźli nas Bóg tak umiłował, i myśmy powinni jeden drugiego miłować.
12 Boga żaden nigdy nie widział. Jeźli się miłujemy zobopólnie, Bóg w nas mieszka, a miłość jego doskonała jest w nas.
13 Przez to poznawamy, iż w nim mieszkamy, a on w nas: iż z Ducha swego dał nam.
14 A myśmy widzieli i świadczymy, iż Ojciec posłał Syna swego Zbawicielem świata.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. The Lord hath set His beauty above the stars;
* His loveliness is in the clouds of heaven, and His Name endureth for ever. Alleluia.
℣. His going forth is from the end of the heaven, and His circuit unto the ends of it.
℟. His loveliness is in the clouds of heaven, and His Name endureth for ever. Alleluia.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.
Lectio 3
1 Joannes 4:15-21
15 Quisquis conféssus fúerit quóniam Jesus est Fílius Dei, Deus in eo manet, et ipse in Deo.
16 Et nos cognóvimus, et credídimus caritáti, quam habet Deus in nobis. Deus cáritas est: et qui manet in caritáte, in Deo manet, et Deus in eo.
17 In hoc perfécta est cáritas Dei nobíscum, ut fidúciam habeámus in die judícii: quia sicut ille est, et nos sumus in hoc mundo.
18 Timor non est in caritáte: sed perfécta cáritas foras mittit timórem, quóniam timor pœnam habet: qui autem timet, non est perféctus in caritáte.
19 Nos ergo diligámus Deum, quóniam Deus prior diléxit nos.
20 Si quis díxerit: Quóniam díligo Deum, et fratrem suum óderit, mendax est. Qui enim non díligit fratrem suum quem vidit, Deum, quem non vidit, quómodo potest dilígere?
21 Et hoc mandátum habémus a Deo: ut qui díligit Deum, díligat et fratrem suum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Exaltáre, Dómine, allelúja,
* In virtúte tua, allelúja.
℣. Eleváta est, magnificéntia tua super cælos, Deus.
℟. In virtúte tua, allelúja.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. In virtúte tua, allelúja.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Łaska Ducha Świętego niech oświeca zmysły i serca nasze. Amen.
Lekcja 3
1 J 4:15-21
15 Ktobykolwiek wyznał, iż Jezus jest Syn Boży, Bóg w nim mieszka, a on w Bogu.
16 I myśmy poznali, i uwierzyli miłości, którą Bóg ma ku nam. Bóg jest miłość: a kto mieszka w miłości, w Bogu mieszka, a Bóg w nim.
17 W tem wykonana jest miłość z nami, abyśmy ufność mieli w dzień sądny, iż jako on jest, i my jesteśmy na tym świecie.
18 W bojaźni niemasz miłości, ale miłość doskonała precz wyrzuca bojaźń; bo bojaźn ma utrapienie, a kto się boi, nie jest doskonały w miłości.
19 My tedy miłujmy Boga, iż Bóg nas pierwéj umiłował.
20 Jeźliby kto rzekł, iż miłuje Boga, a brataby swego nienawidział, kłamcą jest; albowiem kto nie miłuje brata swego, którego widzi, Boga, którego nie widzi, jako może miłować?
21 A to rozkazanie mamy od Boga, aby, który miłuje Boga, miłował i brata swego.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Podnieś się, Panie, alleluja,
* W mocy twojéj, alleluja.
℣. Wyniosła się wielmożność twoja, nad niebiosa Boże.
℟. W mocy twojéj, alleluja.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. W mocy twojéj, alleluja.
|
Nocturn II.
Ant. Exaltáre, Dómine.
Psalmus 20 [4]
20:2 Dómine, in virtúte tua lætábitur rex: * et super salutáre tuum exsultábit veheménter.
20:3 Desidérium cordis ejus tribuísti ei: * et voluntáte labiórum ejus non fraudásti eum.
20:4 Quóniam prævenísti eum in benedictiónibus dulcédinis: * posuísti in cápite ejus corónam de lápide pretióso.
20:5 Vitam pétiit a te: * et tribuísti ei longitúdinem diérum in sǽculum, et in sǽculum sǽculi.
20:6 Magna est glória ejus in salutári tuo: * glóriam et magnum decórem impónes super eum.
20:7 Quóniam dabis eum in benedictiónem in sǽculum sǽculi: * lætificábis eum in gáudio cum vultu tuo.
20:8 Quóniam rex sperat in Dómino: * et in misericórdia Altíssimi non commovébitur.
20:9 Inveniátur manus tua ómnibus inimícis tuis: * déxtera tua invéniat omnes, qui te odérunt.
20:10 Pones eos ut clíbanum ignis in témpore vultus tui: * Dóminus in ira sua conturbábit eos, et devorábit eos ignis.
20:11 Fructum eórum de terra perdes: * et semen eórum a fíliis hóminum.
20:12 Quóniam declinavérunt in te mala: * cogitavérunt consília, quæ non potuérunt stabilíre.
20:13 Quóniam pones eos dorsum: * in relíquiis tuis præparábis vultum eórum.
20:14 Exaltáre, Dómine, in virtúte tua: * cantábimus et psallémus virtútes tuas.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Exaltáre, Dómine, in virtúte tua: cantábimus et psallémus, allelúja.
|
Nokturn II.
Ant. Podnieś się, Panie.
Psalm 20 [4]
20:2 Panie, w mocy twojéj rozweseli się król: * a w zbawieniu twojem rozraduje się wielce.
20:3 Żądanie serca jego dałeś mu: * a w woli ust jego nie omyliłeś go.
20:4 Boś go uprzedził błogosławieństwy słodkości: * włożyłeś na głowę jego koronę z kamienia drogiego.
20:5 Żywota prosił u ciebie: * i dałeś mu przedłużenie dni na wieki, i na wieki wieków.
20:6 Wielka jest chwała jego w zbawieniu twojem: * sławę i wielką ozdobę nań włożysz.
20:7 Albowiem dasz go na błogosławieństwo na wieki wieków: * rozweselisz go w radości obliczem twojem.
20:8 Bo król nadzieję ma w Panu: * a w miłosierdziu Najwyższego nie będzie poruszony.
20:9 Niech znajdą rękę twoję wszyscy nieprzyjaciele twoi: * prawica twa niech najdzie wszystkie, którzy cię w nienawiści mają.
20:10 Położysz je jako piec ognisty czasu twarzy twojéj: * Pan w gniewie swoim zatrwoży je, i pożre je ogień.
20:11 Owoc ich z ziemie wygubisz: * a nasienie ich z synów ludzkich.
20:12 Albowiem obrócili na cię złości: * myślili rady, których utwierdzić nie mogli.
20:13 Albowiem obrócisz je w tył: * w ostatkach twoich przygotujesz twarzy ich.
20:14 Podnieś się, Panie, w mocy twojéj: * będziem śpiewać i wysławiać możności twoje.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Podnieś się, Panie, w mocy twojéj: będziem śpiewać i wysławiać, alleluja.
|
Ant. Exaltábo te. ‡
Psalmus 29 [5]
29:2 Exaltábo te, ‡ Dómine, quóniam suscepísti me: * nec delectásti inimícos meos super me.
29:3 Dómine, Deus meus, clamávi ad te, * et sanásti me.
29:4 Dómine, eduxísti ab inférno ánimam meam: * salvásti me a descendéntibus in lacum.
29:5 Psállite Dómino, sancti ejus: * et confitémini memóriæ sanctitátis ejus.
29:6 Quóniam ira in indignatióne ejus: * et vita in voluntáte ejus.
29:6 Ad vésperum demorábitur fletus: * et ad matutínum lætítia.
29:7 Ego autem dixi in abundántia mea: * Non movébor in ætérnum.
29:8 Dómine, in voluntáte tua, * præstitísti decóri meo virtútem.
29:8 Avertísti fáciem tuam a me, * et factus sum conturbátus.
29:9 Ad te, Dómine, clamábo: * et ad Deum meum deprecábor.
29:10 Quæ utílitas in sánguine meo, * dum descéndo in corruptiónem?
29:10 Numquid confitébitur tibi pulvis, * aut annuntiábit veritátem tuam?
29:11 Audívit Dóminus, et misértus est mei: * Dóminus factus est adjútor meus.
29:12 Convertísti planctum meum in gáudium mihi: * conscidísti saccum meum, et circumdedísti me lætítia:
29:13 Ut cantet tibi glória mea, et non compúngar: * Dómine, Deus meus, in ætérnum confitébor tibi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Exaltábo te, Dómine, quóniam suscepísti me, allelúja.
|
Ant. Wywyższać cię. ‡
Psalm 29 [5]
29:2 Wywyższać cię ‡ będę, Panie, żeś mię przyjął: * a nie dał pociechy nieprzyjaciołom moim nademną.
29:3 Panie, Boże mój, wołałem do ciebie, * i uzdrowiłeś mię.
29:4 Panie, wywiodłeś z piekła duszę moję: * wybawiłeś mię od zstępujących do dołu.
29:5 Śpiewajcie Panu święci jego: * a wyznawajcie pamiątce świątobliwości jego.
29:6 Bo gniew w zapalczywości jego, * a żywot na woli jego.
29:6 Do wieczora i będzie trwał płacz: * a do poranku wesele.
29:7 A jam rzekł w dostatku moim: * Nie będę poruszony na wieki.
29:8 Panie, według woli twojéj, * dałeś moc ozdobie mojéj.
29:8 Odwróciłeś oblicze swe odemnie, * i stałem się zatrwożonym.
29:9 Do ciebie. Panie, wołać będę: * i do Boga mego modlić się będę.
29:10 Cóż za pożytek we krwi mojéj, * gdy zstępuję do skażenia?
29:10 Izali proch wyznawać ci będzie, * albo opowiadać będzie prawdę twoję?
29:11 Usłyszał Pan i zmiłował się nademną: * Pan się stał pomocnikiem moim.
29:12 Odmieniłeś mi płacz mój w wesele: * zdarłeś wór mój, a oblókłeś mię weselem:
29:13 Aby tobie śpiewali, chwało moja, a nie żałowałbym: * Panie, Boże mój, na wieki wyznawać ci będę.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Wywyższać cię będę, Panie, żeś mię przyjął, alleluja.
|
Ant. Ascéndit Deus.
Psalmus 46 [6]
46:2 Omnes gentes, pláudite mánibus: * jubiláte Deo in voce exsultatiónis.
46:3 Quóniam Dóminus excélsus, terríbilis: * Rex magnus super omnem terram.
46:4 Subjécit pópulos nobis: * et gentes sub pédibus nostris.
46:5 Elégit nobis hereditátem suam: * spéciem Jacob, quam diléxit.
46:6 Ascéndit Deus in júbilo: * et Dóminus in voce tubæ.
46:7 Psállite Deo nostro, psállite: * psállite Regi nostro, psállite.
46:8 Quóniam Rex omnis terræ Deus: * psállite sapiénter.
46:9 Regnábit Deus super gentes: * Deus sedet super sedem sanctam suam.
46:10 Príncipes populórum congregáti sunt cum Deo Ábraham: * quóniam dii fortes terræ veheménter eleváti sunt.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ascéndit Deus in jubilatióne, et Dóminus in voce tubæ, allelúja.
|
Ant. Wstąpił Bóg.
Psalm 46 [6]
46:2 Wszyscy narodowie klaskajcie rękoma: * wykrzykajcie Bogu głosem wesela.
46:3 Albowiem Pan wysoki, straszny: * król wielki nade wszystką ziemią.
46:4 Podbił ludzie pod nas: * i narody pod nogi nasze.
46:5 Obrał nam dziedzictwo swoje: * piękność Jakóbowę, którą umiłował.
46:6 Wstąpił Bóg z wesołem śpiewaniem: * a Pan z głosem trąby.
46:7 Śpiewajcież Bogu naszemu, śpiewajcie: * śpiewajcie królowi naszemu, śpiewajcie.
46:8 Albowiem królem wszystkiéj ziemie Bóg: * śpiewajcież mądrze.
46:9 Będzie królował Bóg nad narody: * Bóg siedzi na stolicy swéj świętéj.
46:10 Książęta narodów zgromadziły się z Bogiem Abrahamowym: * albowiem bogowie mocni ziemie są bardzo wywyższeni.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Wstąpił Bóg przy okrzykach radosnych, i Pan przy odgłosie trąb, alleluja.
|
℣. Deus suscitávit Christum a mórtuis, allelúja.
℟. Ut fides nostra et spes esset in Deo, allelúja.
|
℣. God raised up Christ from the dead, alleluia.
℟. That your faith and hope might be in God, alleluia.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádjuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Niech nas wpiera dobroć i miłosierdzie tego, który z Ojcem i Duchem Świętym żyje i króluje na wieki wieków. Amen.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.
Lectio 4
Sermo sancti Máximi Epíscopi
Homilia 43, quæ est 2 de Pentecoste, ante medium
Méminit sánctitas vestra, quod áquilæ illi de Psaltério, cujus innovátam juventútem légimus, comparáverim Salvatórem. Est enim similitúdo non parva. Sicut enim áquila humília déserit, alta petit, cælórum vicína conscéndit: ita et Salvátor humília inférni deséruit, paradísi altióra pétiit, cælórum fastígia penetrávit. Et sicut áquila relíctis terrénis sórdibus, sublíme volans, purióris áëris salubritáte perfrúitur: ita et Dóminus, terrenórum fæcem déserens peccatórum, in Sanctis suis vólitans, purióris vitæ simplicitáte lætátur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Tempus est, ut revértar ad eum, qui me misit, dicit Dóminus: nolíte contristári, nec turbétur cor vestrum:
* Rogo pro vobis Patrem, ut ipse vos custódiat, allelúja, allelúja.
℣. Nisi ego abíero, Paráclitus non véniet: cum assúmptus fúero, mittam vobis eum.
℟. Rogo pro vobis Patrem, ut ipse vos custódiat, allelúja, allelúja.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Bóg Ojciec wszechmogący niech będzie nam przychylny i łaskawy. Amen.
Lekcja 4
From the Sermons of St. Maximus, Bishop of Turin.
43rd, 2nd on Pentecost.
My holy brethren, ye remember that I have likened the Saviour to that eagle, touching which it is written in the Book of Psalms, (cii.
5,) "thy youth is renewed like the eagle's." There are many points of likeness. The eagle riseth above ground, wingeth his way aloft, and mounteth skyward even so did the Saviour rise from the depth of the grave, mount up unto the exalted mansions of Paradise, and enter the heights of heaven. The eagle leaveth below him the foul mists of earth, flieth above, and drinketh in health from a purer air even so did the Lord leave below Him the filthy slough of sinners on earth, and rejoice Himself with the honesty of a purer life, when He soared again into His Own holy home.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. My time is come that I should return unto Him That sent Me, saith the Lord. Be not sorrowful, neither let your heart be troubled.
* I pray the Father for you, that He may keep you. Alleluia, Alleluia.
℣. If I go not away, the Comforter will not come unto you; where I am ascended, I will send Him unto you.
℟. I pray the Father for you, that He may keep you. Alleluia, Alleluia.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.
Lectio 5
Per ómnia ígitur áquilæ comparátio cónvenit Salvatóri. Sed quid fácimus, quod áquila prædam frequénter díripit, tollit frequénter aliénum? Nec in hoc tamen dissímilis est Salvátor. Prædam enim quodámmodo sústulit, cum hóminem, quem suscépit, inférni raptum fáucibus portávit ad cælum, et aliénæ dominatiónis, id est, diabólicæ potestátis servum de captivitáte érutum, duxit ad altióra captívum, sicut scriptum est in prophéta: Ascéndens in altum, captívam duxit captivitátem, dedit dona homínibus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Non turbétur cor vestrum: ego vado ad Patrem; et cum assúmptus fúero a vobis, mittam vobis, allelúja,
* Spíritum veritátis, et gaudébit cor vestrum, allelúja.
℣. Ego rogábo Patrem, et álium Paráclitum dabit vobis.
℟. Spíritum veritátis, et gaudébit cor vestrum, allelúja.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Chrystus obdarzy nas radością życia wiecznego. Amen.
Lekcja 5
In all ways, therefore, is the Saviour aptly likened to an eagle. But what can we make of this, that the eagle is a bird of prey, oft-times a plunderer. Even in this he is like to the Saviour. He bore off His prey, when He carried off from the jaws of hell to heaven the Manhood Which He had swooped to take to Himself, yea, when He led captive to an higher home him whom He had delivered from the mastership of another lord, namely the devil, even as it is written in the Prophet, Ps. lxvii. 19, "Thou hast ascended on high, Thou hast led captivity captive, Thou hast received gifts among men."
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Let not your heart be troubled; I go unto the Father, and when I am taken from you, I will send unto you, alleluia,
* The Spirit of truth, and your heart shall rejoice. Alleluia.
℣. I will pray the Father, and He shall give you another Comforter.
℟. The Spirit of truth, and your heart shall rejoice. Alleluia.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.
Lectio 6
Ascéndit, inquit, in altum, captívam duxit captivitátem. Quam bene triúmphum Dómini prophéta descríbit! Solébat, sicut dicunt, regum triumphántium currus captivórum pompa præcédere. Ecce Dóminum eúntem ad cælos non præcédit, sed comitátur gloriósa captívitas; non ante vehículum dúcitur, sed ipsa évehit Salvatórem. Quodam enim mystério, dum Fílius Dei Fílium hóminis sústulit ad cælum, ipsa captívitas portátur, et portat.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Ascéndens Christus in altum, captívam duxit captivitátem,
* Dedit dona homínibus, allelúja, allelúja, allelúja.
℣. Ascéndit Deus in jubilatióne, et Dóminus in voce tubæ.
℟. Dedit dona homínibus, allelúja, allelúja, allelúja.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Dedit dona homínibus, allelúja, allelúja, allelúja.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Bóg wznieci w sercach naszych ogień swojej miłości. Amen.
Lekcja 6
"Thou hast ascended on high, Thou hast led captivity captive." O how nobly doth the Prophet paint the Triumph of the Lord We hear how that of old time, when kings marched in triumph, the procession of prisoners walked before the chariot of their conqueror. Lo, the Lord entereth the heavens, not after, but amid a most glorious band of captives. That band are not led before His chariot, but themselves bear up their Saviour. In some mystic sense, when the Son of God bore to heaven the Son of man, captivity both led and was led.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Wstąpiwszy Chrystus na wysokość, wiódł więźnie poimane.
* I dał dary ludziom, alleluja, alleluja, alleluja.
℣. Wstąpił Bóg przy okrzykach radosnych, i Pan przy odgłosie trąb.
℟. I dał dary ludziom, alleluja, alleluja, alleluja.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. I dał dary ludziom, alleluja, alleluja, alleluja.
|
Nocturn III.
Ant. Nimis exaltátus est.
Psalmus 96 [7]
96:1 Dóminus regnávit, exsúltet terra: * læténtur ínsulæ multæ.
96:2 Nubes, et calígo in circúitu ejus: * justítia, et judícium corréctio sedis ejus.
96:3 Ignis ante ípsum præcédet, * et inflammábit in circúitu inimícos ejus.
96:4 Illuxérunt fúlgura ejus orbi terræ: * vidit, et commóta est terra.
96:5 Montes, sicut cera fluxérunt a fácie Dómini: * a fácie Dómini omnis terra.
96:6 Annuntiavérunt cæli justítiam ejus: * et vidérunt omnes pópuli glóriam ejus.
96:7 Confundántur omnes, qui adórant sculptília: * et qui gloriántur in simulácris suis.
96:7 Adoráte eum, omnes Ángeli ejus: * audívit, et lætáta est Sion.
96:8 Et exsultavérunt fíliæ Judæ, * propter judícia tua, Dómine:
96:9 Quóniam tu Dóminus Altíssimus super omnem terram: * nimis exaltátus es super omnes deos.
96:10 Qui dilígitis Dóminum, odíte malum: * custódit Dóminus ánimas sanctórum suórum, de manu peccatóris liberábit eos.
96:11 Lux orta est justo, * et rectis corde lætítia.
96:12 Lætámini, justi, in Dómino: * et confitémini memóriæ sanctificatiónis ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Nimis exaltátus est, allelúja: super omnes deos, allelúja.
|
Nokturn III.
Ant. Bardzoś wywyższony.
Psalm 96 [7]
96:1 Pan króluje, niech się raduje ziemia: * niech się weselą wyspy mnogie.
96:2 Obłok i mgła około niego: * sprawiedliwość i sąd naprawienie stolice jego.
96:3 Ogień przed nim uprzedzi, * i zapali wokoło nieprzyjacioły jego.
96:4 Oświeciły błyskawice jego okrąg ziemie: * ujrzała i zadrżała ziemia.
96:5 Góry się jako wosk rozpłynęły przed obliczem Pańskiem: * przed obliczem Pana wszystka ziemia.
96:6 Oznajmiły niebiosa sprawiedliwość jego: * i oglądali wszyscy ludzie chwałę jego.
96:7 Niech będą zawstydzeni wszyscy, którzy służą rycinom: * i którzy się chlubią w bałwanach swoich.
96:7 Kłaniajcie się mu wszyscy Aniołowie jego: * usłyszał, i uweselił się Syon.
96:8 I rozradowały się córki Judzkie, * dla sądów twoich, Panie:
96:9 Albowiem tyś Pan najwyższy nade wszystką ziemią: * bardzoś wywyższony nade wszystkie bogi.
96:10 Którzy miłujecie Pana, miejcież złość w nienawiści: * strzeże Pan dusz świętych swoich, wyrwie je z ręki grzesznika.
96:11 Światłość weszła sprawiedliwemu, * a wesele ludziom prawego serca.
96:12 Weselcie się sprawiedliwi w Panu: * a wysławiajcie pamiątkę świętobliwości jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Bardzoś wywyższony, alleluja: nade wszystkie bogi, alleluja.
|
Ant. Dóminus in Sion.
Psalmus 98 [8]
98:1 Dóminus regnávit, irascántur pópuli: * qui sedet super Chérubim, moveátur terra.
98:2 Dóminus in Sion magnus: * et excélsus super omnes pópulos.
98:3 Confiteántur nómini tuo magno: quóniam terríbile, et sanctum est: * et honor regis judícium díligit.
98:4 Tu parásti directiónes: * judícium et justítiam in Jacob tu fecísti.
98:5 Exaltáte Dóminum, Deum nostrum, et adoráte scabéllum pedum ejus: * quóniam sanctum est.
98:6 Móyses et Aaron in sacerdótibus ejus: * et Sámuel inter eos, qui ínvocant nomen ejus:
98:6 Invocábant Dóminum, et ipse exaudiébat eos: * in colúmna nubis loquebátur ad eos.
98:7 Custodiébant testimónia ejus, * et præcéptum quod dedit illis.
98:8 Dómine, Deus noster, tu exaudiébas eos: * Deus, tu propítius fuísti eis, et ulcíscens in omnes adinventiónes eórum.
98:9 Exaltáte Dóminum, Deum nostrum, et adoráte in monte sancto ejus: * quóniam sanctus Dóminus, Deus noster.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dóminus in Sion, allelúja: magnus et excélsus, allelúja.
|
Ant. Pan na Syonie.
Psalm 98 [8]
98:1 Pan królował, niech się gniewają narodowie: * który siedzi na Cherubinach, niech się trzęsie ziemia.
98:2 Pan wielki na Syonie: * i wywyższony nad wszystkie narody.
98:3 Niech wyznawają imieniowi twemu wielkiemu: albowiem straszne i święte jest: * a cześć królewska sąd miłuje.
98:4 Tyś nagotował prostowania: * tyś uczynił sąd i sprawiedliwość w Jakób.
98:5 Wywyższajcie Pana, Boga naszego, a kłaniajcie się podnóżkowi nóg jego: * bo święty jest.
98:6 Mojżesz i Aaron między kapłany jego: * a Samuel między tymi, którzy wzywają imienia jego:
98:6 Wzywali Pana, a on ich wysłuchywał: * w słupie obłokowym mawiał do nich.
98:7 Strzegli świadectw jego, * i przykazania, które im podał.
98:8 Panie, Boże nasz, tyś je wysłuchywał: * Boże, tyś im był miłościw, i mszczący się wszystkich wynalazków ich.
98:9 Wywyższajcie Pana, Boga naszego, i kłaniajcie się górze świętéj jego: * albowiem święty Pan, Bóg nasz.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Pan na Syonie, alleluja: wielki i wywyższony, alleluja.
|
Ant. Dóminus in cælo.
Psalmus 102 [9]
102:1 Bénedic, ánima mea, Dómino: * et ómnia, quæ intra me sunt, nómini sancto ejus.
102:2 Bénedic, ánima mea, Dómino: * et noli oblivísci omnes retributiónes ejus.
102:3 Qui propitiátur ómnibus iniquitátibus tuis: * qui sanat omnes infirmitátes tuas.
102:4 Qui rédimit de intéritu vitam tuam: * qui corónat te in misericórdia et miseratiónibus.
102:5 Qui replet in bonis desidérium tuum: * renovábitur ut áquilæ juvéntus tua:
102:6 Fáciens misericórdias Dóminus: * et judícium ómnibus injúriam patiéntibus.
102:7 Notas fecit vias suas Móysi, * fíliis Israël voluntátes suas.
102:8 Miserátor, et miséricors Dóminus: * longánimis, et multum miséricors.
102:9 Non in perpétuum irascétur: * neque in ætérnum comminábitur.
102:10 Non secúndum peccáta nostra fecit nobis: * neque secúndum iniquitátes nostras retríbuit nobis.
102:11 Quóniam secúndum altitúdinem cæli a terra: * corroborávit misericórdiam suam super timéntes se.
102:12 Quantum distat ortus ab occidénte: * longe fecit a nobis iniquitátes nostras.
102:13 Quómodo miserétur pater filiórum, misértus est Dóminus timéntibus se: * quóniam ipse cognóvit figméntum nostrum.
102:14 Recordátus est quóniam pulvis sumus: * homo, sicut fænum dies ejus, tamquam flos agri sic efflorébit.
102:16 Quóniam spíritus pertransíbit in illo, et non subsístet: * et non cognóscet ámplius locum suum.
102:17 Misericórdia autem Dómini ab ætérno, * et usque in ætérnum super timéntes eum.
102:17 Et justítia illíus in fílios filiórum, * his qui servant testaméntum ejus:
102:18 Et mémores sunt mandatórum ipsíus, * ad faciéndum ea.
102:19 Dóminus in cælo parávit sedem suam: * et regnum ipsíus ómnibus dominábitur.
102:20 Benedícite Dómino, omnes Ángeli ejus: * poténtes virtúte, faciéntes verbum illíus, ad audiéndam vocem sermónum ejus.
102:21 Benedícite Dómino, omnes virtútes ejus: * minístri ejus, qui fácitis voluntátem ejus.
102:22 Benedícite Dómino, ómnia ópera ejus: * in omni loco dominatiónis ejus, bénedic, ánima mea, Dómino.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dóminus in cælo, allelúja: parávit sedem suam, allelúja.
|
Ant. Pan na niebie.
Psalm 102 [9]
102:1 Błogosław, duszo moja, Panu: * i wszystko, co we mnie jest, imieniowi świętemu jego.
102:2 Błogosław, duszo moja, Panu: * a nie zapamiętywaj wszystkich dobrodziejstw jego.
102:3 Który miłościwie odpuszcza wszystkie nieprawości twoje: * który uzdrawia wszystkie choroby twoje.
102:4 Który odkupuje żywot twój od zatracenia: * który cię koronuje miłosierdziem i litościami.
102:5 Który napełnia dobrami żądzą twoję: * odnowi się, jako orłowa młodość twoja.
102:6 Czyniący miłosierdzie Pan: * i sąd wszystkim krzywdę cierpiącym.
102:7 Oznajmił drogi swe Mojżeszowi, * i wolą swoję synom Izraelskim.
102:8 Litościwy i miłościwy Pan: * długo czekający, a wielce miłosierny.
102:9 Nie na wieki się gniewać będzie: * ani wiecznie grozić będzie.
102:10 Nie według grzechów naszych uczynił nam: * ani według nieprawości naszych oddał nam.
102:11 Albowiem według wysokości nieba od ziemie: * utwierdził miłosierdzie swoje nad tymi, którzy się go boją.
102:12 Jako daleko jest wschód od zachodu: * daleko oddalił od nas nieprawości nasze.
102:13 Jako lituje ojciec synów swoich, zlitował się Pan nad tymi, którzy się go boją: * boć on zna utworzenie nasze.
102:14 Wspomniał, iżechmy proch: * człowiek, jako trawa dni jego, jako kwiat polny, tak okwitnie.
102:16 Albowiem powienie wiatr nań, i nie ostoi się: * i więcéj nie pozna miejsca swego.
102:17 Ale miłosierdzie Pańskie od wieku, * i aż do wieku nad tymi, którzy się go boją.
102:17 I sprawiedliwość jego na syny synów, * tych, którzy chowają Testament jego:
102:18 I pamiętają na przykazania jego, * aby je pełnili.
102:19 Pan na niebie przygotował stolicę swoję: * a królestwo jego nad wszymi panować będzie.
102:20 Błogosławcie Panu, wszyscy Aniołowie jego: * możni w sile, którzy czynicie słowo jego na usłyszenie głosu mów jego.
102:21 Błogosławcie Panu wszystkie wojska jego: * słudzy jego, którzy czynicie wolą jego.
102:22 Błogosławcie Panu wszystkie uczynki jego: * na wszelkiem miejscu panowania jego, błogosław, duszo moja, Panu.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Pan na niebie, alleluja: przygotował stolicę swoję, alleluja.
|
℣. Deus et Dóminum suscitávit, allelúja.
℟. Et nos suscitábit per virtútem suam, allelúja.
|
℣. God has raised up the Lord, alleluia.
℟. And he will raise us up by his power, alleluia.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Z kajdan grzechów naszych niech nas uwolni wszechmogący i miłosierny Pan. Amen.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.
Lectio 7
Léctio sancti Evangélii secúndum Marcum
Marc 16:14-20
In illo témpore: Recumbéntibus úndecim discípulis, appáruit illis Jesus: et exprobrávit incredulitátem eórum et durítiam cordis, quia iis, qui víderant eum resurrexísse, non credidérunt. Et réliqua.
Homilía sancti Gregórii Papæ
Ex eadem Homilía 29
Considerándum nobis est, quid est quod Marcus ait: Sedet a dextris Dei: et Stéphanus dicit: Vídeo cælos apértos, et Fílium hóminis stantem a dextris Dei. Quid est quod hunc Marcus sedéntem, Stéphanus vero stantem se vidére testátur? Sed scitis, fratres, quia sedére judicántis est, stare vero pugnántis, vel adjuvántis.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Ego rogábo Patrem, et álium Paráclitum dabit vobis,
* Ut máneat vobíscum in ætérnum, Spíritum veritátis, allelúja.
℣. Si enim non abíero, Paráclitus non véniet ad vos: si autem abíero, mittam eum ad vos.
℟. Ut máneat vobíscum in ætérnum, Spíritum veritátis, allelúja.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Czytanie Ewangelii niech będzie nam zbawieniem i obroną. Amen.
Lekcja 7
From the Holy Gospel according to Mark
Mark 16:14-20
At that time, Jesus appeared unto the eleven disciples as they sat at meat, and upbraided them with their unbelief and hardness of heart, because they believed not them which had seen Him after He was risen. And so on.
Homily by Pope St. Gregory the Great.
Same as before.
We must ponder the meaning of these words of Mark, "He sat on the right hand of God," and how that Stephen said, Acts vii. 56, "Behold, I see the heavens opened, and the Son of man standing on the right hand of God." Wherefore doth Mark say that He sat, whereas Stephen testifieth that he saw Him standing But ye know, my brethren, that to sit is for him that judgeth, to stand, for him that fighteth, or helpeth.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Ja prosić będę Ojca i innego Pocieszyciela da wam,
* Aby pozostał z wami na zawsze, Ducha prawdy, alleluja.
℣. Bo jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was, a jeśli odejdę, poślę Go do was.
℟. Aby pozostał z wami na zawsze, Ducha prawdy, alleluja.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Divínum auxílium máneat semper nobíscum. Amen.
Lectio 8
Quia ergo Redémptor noster assúmptus in cælum et nunc ómnia júdicat, et ad extrémum judex ómnium véniet, hunc post assumptiónem Marcus sedére descríbit, quia post ascensiónis suæ glóriam judex in fine vidébitur. Stéphanus vero hunc in labóre certáminis pósitus stantem vidit, quem adjutórem hábuit: quia ut iste in terra persecutórum infidelitátem vínceret, pro illo de cælo illíus grátia pugnávit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Ponis nubem ascénsum tuum, Dómine:
* Qui ámbulas super pennas ventórum, allelúja.
℣. Confessiónem et decórem induísti, amíctus lumen sicut vestiméntum.
℟. Qui ámbulas super pennas ventórum, allelúja.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Qui ámbulas super pennas ventórum, allelúja.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Pomoc Boża niech będzie z nami zawsze. Amen.
Lekcja 8
Since therefore, our Redeemer is ascended up into heaven, and even now is Judge of all, beside that at the end of the world He will so come, therefore doth Mark say that He sitteth where He hath gone up, because we look for Him, after that His glorious Ascension, that He will come again at the end to be our Judge. But Stephen, while yet he was in the throes of the battle, saw Him That was helping him standing. Stephen on earth was overcoming the unbelief of his persecutors, but it was the grace of Him That is in heaven that fought in him all the while.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Chmury czynisz Twoim rydwanem, o Panie,
* Przechadzasz się na skrzydłach wiatru, alleluja.
℣. Odziałeś się w majestat i piękno, światłem okryłeś się jak płaszczem.
℟. Przechadzasz się na skrzydłach wiatru, alleluja.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Przechadzasz się na skrzydłach wiatru, alleluja.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.
Lectio 9
Séquitur: Illi autem profécti prædicavérunt ubíque, Dómino cooperánte et sermónem confirmánte sequéntibus signis. Quid in his considerándum est, quid memóriæ commendándum: nisi quod præcéptum obediéntia, obediéntiam vero signa secúta sunt? Sed quia auctóre Deo bréviter lectiónem evangélicam exponéndo transcúrrimus: restat, ut áliquid de ipsa tantæ consideratióne solemnitátis dicámus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:
Fit reverentia Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra * majestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ majestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.
Fit reverentia Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Judex créderis * esse ventúrus.
Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória munerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.
Fit reverentia, secundum consuetudinem Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Król Aniołów zaprowadzi swój lud do królestwa na wysokości. Amen.
Lekcja 9
"And they went forth and preached everywhere, the Lord working with them, and confirming the word with signs following." What are we to see in this, what are we to remember, but that obedience followed commandment, and signs obedience But now, since, by the will of God, we have lightly run over our reading from the Gospel, it remaineth that we should say somewhat by way of reflection on this great Festival.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Te Deum
Ciebie, Boże, chwalimy: * ciebie, Panie, wysławiamy.
Tobie, Ojcu Przedwiecznemu * wszystka ziemia cześć oddaje.
Tobie wszyscy Aniołowie, * Tobie niebiosa i wszystkie Moce:
Tobie Cherubini i Serafini * nieustannym głoszą pieniem:
Ukłonić się Święty, Święty, Święty * Pan Bóg Zastępów.
Pełne są niebiosa i ziemia * majestatu chwały Twojej.
Ciebie przesławny * chór Apostołów,
Ciebie Proroków * poczet chwalebny,
Ciebie wychwala * Męczenników zastęp świetlany.
Ciebie po wszystkiej ziemi * wysławia Kościół święty,
Ojca * niezmierzonego majestatu;
Godnego uwielbienia prawdziwego * i Jedynego Twojego Syna;
Świętego także * Ducha Pocieszyciela.
Tyś Królem chwały, * o Chryste,
Tyś Ojca * Synem Przedwiecznym.
Ukłonić się Ty, dla zbawienia naszego biorąc człowieczeństwo: * nie wahałeś się wstąpić w łono Dziewicy.
Ty, skruszywszy żądło śmierci, * otworzyłeś wierzącym królestwo niebios.
Ty po prawicy Boga zasiadasz, * w Ojcowskiej chwale.
Ty przyjdziesz jako Sędzia * tak wszyscy wierzymy.
Poniższy werset odmawia się klęcząc
Błagamy Cię przeto, dopomóż swym sługom, * których najdroższą Krwią odkupiłeś.
Policz ich między świętych Twoich * w wiekuistej chwale.
Zachowaj lud swój, o Panie, * i błogosław dziedzictwu swojemu.
I rządź nimi, * i wywyższaj ich aż na wieki.
Po wszystkie dni * błogosławimy Ciebie.
Ukłonić się, jeśli jest taki zwyczaj I wysławiamy imię Twe na wieki, * na wieki bez końca.
Racz, Panie, w dniu dzisiejszym * zachować nas od grzechu.
Zmiłuj się nad nami, Panie, * zmiłuj się nad nami.
Niech miłosierdzie Twoje, Panie, okaże się nad nami, * jako my w Tobie ufność pokładamy.
W Tobie, o Panie, złożyłem nadzieję: * nie będę zawstydzon na wieki.
|
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
|
Opuścić resztę, jeśli Laudesy nie są odmawiane osobno.
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Concéde, quǽsumus, omnípotens Deus: ut, qui hodiérna die Unigénitum tuum, Redemptórem nostrum, ad cælos ascendísse crédimus; ipsi quoque mente in cæléstibus habitémus.
Per eúmdem Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Temporału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Daj nam, prosimy Cię, Wszechmogący Boże, abyśmy, którzy w cudowne wniebowstąpienie Syna Twego Jednorodzonego, a Odkupiciela naszego wierzymy, sercem i myślą z Nim w niebie przebywali.
Przez tegoż naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
|